De busreis van 15 uur naar Goa een plaats aan de westkust van India was een heftige trip. Wij reizen liever met de trein maar in India zitten alle treinen volgeboekt deze moet je ruim weken van te voren reserveren. Voor de korte stukken lukt het nog wel maar dan kan je alleen staan en dat is voor een reis van 15 uur niet handig. De slaapstoelen in de bus waren goed maar met een vreselijk slecht wegdek heb je daar niet veel aan. Wij hebben niet goed kunnen slapen, als je net even aan het indommelen was werd je weer opgeschrikt door een diepe kuil of bobbel.

Eindelijk aangekomen in Goa en men begon langzaam uit te stappen, Luud die al helemaal niets met bussen heeft en ook nog ziek was geworden onderweg stond op, graaide in de klep achter de stoel voor hem naar zijn laptop ...weg...gestolen.Woest was hij, dit is de laatste keer dat ik met een bus reis

Al zijn foto's kwijt...'ik ga niet meer met de bus 14uur naar Mombai'Ik pak een vliegtuig.En daar sta je dan, ergens in Goa heel vroeg in de ochtend , boos en ziek.

Taxi genomen en ons naar een plaatsje aan de kust laten rijden. Alles was nog dicht geen hotel open.

Uitgeput zijn wij ergens op een stoeprand voor een hotel gaan zitten en besloten te wachten.Luud werd ‘getroost ‘door 2 lieve honden die bij hem kwamen zitten.Wij hadden nog wat koekjes in onze rugzak en namen ze heel voorzichtig maar graag aan. Hier leven veel zwerfhonden op straat hele roedels maar er lopen ook honden tussen met een band om die een baasje hebben. Sacha die inmiddels in de Trotter aan het zoeken was naar een ander plaatsje aan de kust stelde voor om een BUS te nemen naar iets verderop.

Na een rit van 45 minuten kwamen wij aan in Ajuna een hippie plaatsje aan zee en vonden een leuk hotelletje met zwembad.

Hier kom je veel hippies tegen die 40 jaar gelden zijn neergestreken en nooit zijn weggegaan.

Net als in het plaatsje Paai in Thailand, Yoga, wierrook, Bob Marley en alcohol in overvloed. Dus hier zitten ze, massaal naar India vertrokken!

Na een heerlijke hete douche was luud ziek en moe even op bed gaan liggen en Sacha en ik hebben de bustickets naar Mumbai omgewisseld voor vliegtickets.

Alleen moest een van ons met de brommer of taxi naar een plaats een eind verderop rijden om het geld voor de bustickets terug te krijgen.

Wij vroegen of de dame van het reisbureau of zij iets voor ons kon regelen misschien een local sturen en hem wat geld te geven

Morgen moesten wij maar terug komen het zal wel lukken zei ze.

Luud was blij met de vliegtickets en heeft de rest van de dag wat rustig aan gedaan