Over Cochin, eindelijk bier en uitstoot

Zo broer zo zus, voor vertrek naar Cochin eerst mijn fototoestel laten pletteren op het station en in het

Hotel tijdens een misstap op de trap mijn reislaptop laten stuiteren op een marmeren vloer.

Alles doet het nog, de rand van de lens is iets verbogen maar heeft gelukkig geen invloed op de foto's

Aangekomen in Cochin na een heftige niet ongevaarlijke rit van 7 uur over de bergen in een taxi, lag de tempratuur een stuk hoger en gingen wij naar 35 o

Grote maar leuke stad. Het boeken van een hotel viel niet mee en de eerste hotels waar wij naar binnen liepen waren vol maar gelukkig, de derde had nog kamers, 6 euro een twee pers.Kamer p. nacht

‘Nee..handdoeken hebben wij niet ‘Wat is dat toch met die handdoeken in India...vandaag maar 2 stuks gekocht.

We hebben de pont genomen naar een schiereiland voor 5 euro -cent p.p. en een bezoek gebracht aan een oud Nederlands paleis, een terrasje gevonden (de eerste) en lacherig om een biertje gevraagd.

Waarop de ober op gedempte toon vroeg ‘hoe veel'?

‘Drie maal ‘ antwoordde Luud, wij keken elkaar met vragende ogen aan, drank is hier immers ‘illegaal' het is er wel maar het is moeilijk om er aan te komen.

Wij zij aan het begin van de week al ergens in een donkere onbestemde ruimte terecht gekomen 2 hoog 2 achter met alleen de aanwezigheid van mannen. Ik vroeg of het een probleem was om mee naar binnen te gaan en dat was goed.

Maar goed, komt de ober aanlopen met 3 grote donkerbruine aardewerken theemokken met oor en zagen wij het bubbelende bier vrolijk nabruisen in de mok..nou ik kan je vertellen dat het heerlijk is na 2 uur sjouwen in 35 0

Men noemt het ‘Thee, koud, zonder suiker, zonder melk '.....zo kan je bier bestellen!

Wel zachtjes praten en het ‘woord' bier niet in de mond nemen.

In dit zelfde wijkje was Luud 5 jaar geleden al eens met Hans geweest en zocht hij een klein sigaren winkeltje-fabriekje.

Het is een familie bezit van van Vader op zoon sinds 1905

Wij gingen naar binnen en er werd ons een stoel aangeboden: Ik ken jou zei de man tegen Luud

Jij was hier 5 jaar geleden ook..... Ja best zei Luud ik geloof er niets van Maar de man vertelde dat Luud toen met nog een man was en kon Hans precies omschrijven. Een wat oudere man, dat klopt Hans is een oom van ons.

Dus werd er een sigaartje gerookt en wat geklets over het succesvolle bedrijf ,Luud probeerde nog wat te onderhandelen maar dat is niet gelukt. Het is een mooi en goed bedrijf en hebben een naam hoog te houden .

Vandaag de Laundry op gehaald en kleertjes ruiken weer fris en fruitig.

Leuke Indiase zeepjes gekocht Luud 2 overhemden en 2 t- shirtjes voor de kleintjes thuis

Dat India een land is met veel vervuiling van afval en luchtverontreiniging weten wij allemaal maar om dit in het echt te ervaren is zo intens.

Wat ons in het begin opviel was het kuchen van de mensen, niet echt hoesten maar telkens zo van..ahum, kuch kleine korte hoestjes zeg maar buiten het roggelen, snuiven en gorgelen om.

Soms loopt men met een doekje voor hun mond, de punt van hun bloes of een hele arm tegen het gezicht of wat er maar voor handen is.

Na een week betrapte wij ons zelf er op dat wij dat ook gingen doen, het kuchen danJ....

En met de lange bus en auto reizen soms zonder airco, dan moeten de ramen echt open, begonnen ook wij te kuchen en onze kelen te schrapen.

Na een rit door de stad met een tuk-kruk achter 6 bussen in een file met zwarte uitstoot die optrekken remmen schakelen en weer optrekken proef ik zelfs de uitstoot op mijn tong een ietwat branderig en tintelend gevoel.

Dan leg ik ook mijn onderarm tegen mond en neus....Mijn haar begint al wat op rasta te lijken en mijn zolen van mijn voeten zijn zwart dat er na het douchen gewoon nog op zit.

Zo beginnen wij ons al aardig aan te passen aan dit mooie leuke maar oh ...zo een vervuild land

Vandaag een boottocht gemaakt door de backwaters een prachtig gebied.

Bij ons plaatsje aan de haven een bizarre gebeurtenis iets wat waarschijnlijk wereldnieuws is.

Filmploeg van de plaatselijke tv. Zender en veel politie aanwezig.

Morgen in de trein heb ik wat meer tijd om het even op te schrijven

Morgen weer op doorreis met 1overnachting om alvorens weer door te reizen naar een mooie kustplaats.

Kunnar het is een tussenstop in dit plaatsje is er verder niet veel te beleven